Een vraag die ik vaak krijg van mensen na mijn 6 maand Azië is: ‘Wat vond je nu de mooiste plek?’ Het is een standaardvraag en hoe langer ik reis, hoe moeilijker het wordt om er op te antwoorden. Kill your darlings and such. Plus ik vergeet ook vrij snel namen van steden en dorpen. Daarom gooi ‘k maar eens mijn 5 favoriete steden van Azië in een lijstje. Handig voor als de vraag nog eens gesteld wordt. De lijst bestaat uit 5 echte steden-steden. Geen idyllische dorpjes. Dat is niet bewust eigenlijk. De dorpjes waar ik was de laatste 6 maanden waren soms prachtig maar hadden vaak ook maar features voor 1 dag. Misschien maak ik daar nog een apart lijstje voor. De natuurpareltjes. Read More
In Japan zijn er 2 supergrote themaparken. Er is Universal Studios met ondermeer een groot stuk over Harry Potter en er is Disneyland Tokio. Na even twijfelen kozen we voor Disneyland. Iets veiliger mochten te veel attracties in het Japans zijn door de herkenbaarheid. Qua prijs dezelfde en bij allebei dezelfde commentaar: het is er druk. Dan was er nog de keuze tussen DisneyLand of DisneySea. De laatste is een themapark met vooral waterattracties en parades. Uit gemak kozen we DisneyLand. Zo konden we tenminste vergelijken met Parijs waar we al een paar keer naartoe gingen. Read More
Sauna’s in Finland, onsens in Japan en jjimjilbangs in Zuid-Korea. 3 keer same same but different. Ik bezocht er gisteren eentje in Seoul en vertrok vele uren later met een grote smile op mijn gezicht. Zo cool, zo raar.
Ok, Korea staat bekend om zijn community-feeling. Het individu is hier allerminst belangrijk, alles staat in teken van de gemeenschap. Dat betekent dat jjimjilbangs ontzettend vaak bezocht worden en echt groot zijn. Siloam, nabij Seoul Station, bestaat bijvoorbeeld uit 5 verdiepingen. Genoeg om er een hele dag door te brengen. En dat kan ook! De jjimjilbang is 24/24 open met op de 5de verdieping bedden. Mooi onderverdeeld in mannen, vrouwen, … en snurkers. Er is echt een apart stuk voorzien voor zij die niet zo heel stilletjes slapen. Zalig toch? Read More
Jeju is een eiland in Korea. UNESCO werelderfgoed. Om van het Zuid-Oosten, waar ik zit, naar het Noorden te geraken moet ik 2 bussen nemen. Samen een ritje van anderhalf uur. Het is goed weer dus de eerste bus sla ik over. Ik spring op mijn pennyboard en skate richting World Cup Stadium, een best stevig tochtje van zo’n 10km. Maar het is gezellig. Door van de hoofdweg af te blijven kan ik sjeezen door lege straatjes in de blakende zon. Ik heb tijd. Ik ben niet verplicht iets te zien. Read More
Tempelmoeheid. Het woord bestaat niet maar ik voel het wel al even. Na even reizen zien alle tempels er zo goed als hetzelfde uit. Vervelend eigenlijk want ze zijn allemaal best mooi maar je wordt toch een beetje gevoelloos voor de schoonheid. Dus zat er maar 1 iets op. In plaats van oppervlakkig naar een tempel kijken ging ik in eentje wonen. Voor een dagske of 6. Ik koos mijn temple stay op een heel eenvoudige manier. Een meisje die ‘k had leren kennen in Seoul raadde mij Golgulsa tempel aan, dus ik daarheen. Klaar. Wat daar gebeurde, geloof je nooit! Read More
Af en toe vragen mensen mij om tips voor Berlijn. Telkens moet ‘k hen teleurstellen. Ik heb er geen. Ben ik dan nog nooit in Berlijn geweest? Oh jawel, ik heb er een weekje rondgewandeld en zelfs Nieuwjaar gevierd vorig jaar. Dat was het dan ook zo’n beetje. De reden dat ‘k na een week rondhossen in Berlijn geen enkele tip heb is een zeer logische… Read More
Dit is geen vakantie. Vakantie staat voor mij gelijk aan een rustpauze tussen het werken door. Voor mij is dit reizen. Voor mij is dit geen tussenstop of rustpauze. Geen strandliggen of bergklimmen maar vanalles en nog wat. En evengoed een paar dagen gewoon geen toerist proberen zijn. Gewoon opgaan in het stads- of dorpsleven. Even gewoon doen. Zoals thuis. Dat is uiteraard niet altijd rozengeur en maneschijn. Thuis niet en op reis niet. Al zijn er hier toch een aantal specifieke zaken die mij irriteren: Read More
Mijn kleine broertje trok met mij door Japan. Zijn eerste grote reis en meteen eentje met mij. Dat was spannend. Ook al is het je broer, 3 weken met 1 iemand op stap houdt altijd wel risico’s in. Wat als onze interesses niet matchen? Wat als we ruzie krijgen? Good news: we didn’t. Geen enkel slecht moment. Geen enkele wrevel. Wel kasteelbezoeken en actieve vulkaanbeklimmingen.
Ik had Sven gevraagd een route te plannen. Hij was de mega Japanlover en ik ben niet zo’n planner. Maar aangezien zijn tijd vrij beperkt was en hij heel wat wou zien moesten we wat vooruit denken. Dat hele plan viel in het water toen bleek dat ik een dag later zou aankomen dan gepland, en toen Sven zijn plan in Excell thuis had laten staan. Wijze les: Google Docs als je op reis gaat. Niet getreurd er was een Lonely Planet en Sven zijn kennis van het vele opzoekwerk. De route groeide dan ook organisch. Op basis van wat we wisten, wat we hoorden en wat we meemaakten. Het was druk in Japan. Feestdagen hier, festivals daar. De trein nemen lukte altijd maar een slaapplek vinden niet echt. Dus we moesten creatief zijn. Die creativiteit bracht ons in week 2 naar Sendai, de Japanse Alpen. Read More
Wanneer je in een hostel overnacht leer je nieuwe mensen kennen. In Hong Kong ontmoette ik zo een aantal supertoffe kerels en meisjes. Een voor een toffe open-minded mensen. We gingen samen lunchen. Gezellig met z’n allen naar het strand. En ’s avonds werden drinking games gecreëerd. Dit spel speelden we er: ‘Shots’. Read More
Vandaag leerde ik dankzij een documentaire op het Busan International Filmfestival dat studenten in Korea een staatsexamen moeten afleggen dat bepaald in welke universiteit ze worden toegelaten. Read More
